UZAKTAN UZAĞA SİSTEM✈️KARANTİNA 21.GÜN🌬️

Sevgilim okurlarım merhabalar🙏Tarih 31.03.2020... Sonunda bitmek bilmeyen bir ayın sonuna geldik.Karantinamın 21. günü.Umarım sağlığınız sıhhatiniz yerindedir.Psikolojimiz için aynı cevapları verebilir miyiz bilmiyorum ama umarım iyisinizdir.Bugün bloğumu kaleme aldıran konumuz uzaktan eğitim sistemi.Benim bölümümün uzaktan eğitim dersleri bugün itibariyle başladı.Okuluma ve bölümüme,mesleğime aşık biri olarak;yurdumu,orduyu,fatsayı özlememe rağmen uzaktan eğitim sistemini çok beğendiğimi söylemek istiyorum.Elbetteki gönül isterdi okulumuza dönüp derslerimize devam etmeyi ama şu şartlarda verilen eğitimi gerçek anlamda çok beğendiğimi belirtmek istiyorum.Şimdi birazcık geçmişe gitmek istiyorum Sevgili okurlarım.Neden uzaktan eğitimi bu kadar beğendiğimi paylaşmak istiyorum.Sınıfımız 63 kişilik,sınıfa erken gelsek bile arka sıralara kalma ihtimalimiz var,daha erken gelmeye kalksak bu sefer sabah mahmurluğundan dersi anlamamız zorlaşabiliyordu.Diğer yandan sabah okula gitmek için kalkış saatimiz hazırlanma süremiz doğrultusunda daha da erken olabiliyordu.Dersler arasında kalan boş zamanlarda okulda bekleyişler başlıyordu.Okuldan yurda/eve döndüğümüzde okulda alacağımız toplam verimli olarak 3-4 saat ders karşısında çok fazla yoruluyorduk.Ders dışında bize kalan zamanda da bazen kendimizi geliştiriyorduk bazen boş geçiriyorduk bu şekilde değerlendirmeye çalışıyorduk.Tabi bu herkes için geçerli mi o da meçhul.Ben okul varken ertelemek zorunda kaldığım ne varsa onları yapmaya başladım bu süreçte.Kendime söz verip verip sonra da çok yorgunum daha sonra yaparım dediğim ne varsa bu süreçte gerçekleştirdim hemde hiçbir dersimi aksatmadan.Hemen hemen hepimiz yaşamışızdır,derste hayallere dalmışızdır,dikkatimiz bir an dağılmıştır,gözlerinden rahatsızlığı olan arkadaşlarımız belki göremediği için not tutamamıştır,hem dinleyip hem de  not tutabilme durumu olmamıştır. Bunun gibi bir çok sıkıntıyı çoğumuz yaşamaktaydık.Bugün derse girdiğimde yaşadığım en büyük rahatlık pijamalarımla oluşumdu.Hazırlanmak için bir çabam yoktu.Erken uyanmak zorunda değildim.Boş sıra bulabilecek miyim diye bir derdimde yoktu.Sağ gözüm 1 numara miyop tahtayı bulanık görüyordum şimdi öyle bir derdimde yok.Hiç sevemediğim gözlüklerimide takmak zorunda değilim.Canlı yayının başlamasına yakın masama geçtim.Ders başlayınca telefonun video kaydetme özelliği sayesinde baştan sona kadar kaydettim.Bu sayede dikkatim dağıldığında istediğim zaman tekrarını izleyebileceğim.'Sınıftada kayıt alabilirsin' diyorsunuzdur belkide Sevgili okurlarım ama arka sıralara kalınca telefon o sesi algılayamayabiliyor.Şimdi gelelim bize kalan fazlaca zamana.Üniversiteye başladığımdan bu yana gerçek anlamda bu kadar zaman kalmamıştı şahsıma.Ders çalışabilmenin yanında o kadar yapılacak şey varki;yabancı dilimizi geliştirmek,film izlemek,dizi izlemek,kitap(roman,hikâye, otobiyografi)okumak,müzik aleti çalmayı öğrenmek vs. yapılabilecek daha bir çok şey var.Okul zamanında bunları tam anlamıyla yapabildiğimi hatırlamıyorum.Yapan vardır elbet onlara da saygı duyuyorum.Bu yazımda sizlere uzaktan eğitim sistemini sebepleriyle birlikte beğendiğimi anlattım.Fakat şunu belirtmek isterimki düşüncelerim tamamen bu geçici süreçte fırsatı krize çevirme düşüncesidir.Öğrencilik hayatı fikrimce güzel bir dönemdir.Ailemizden uzakta veya ailemizin yanında kalarak hayata başlamak adına güzel bir köprüdür.Okula gitme heyecanı bir farklıdır,arkadaşlarımızla geçirdiğimiz o güzel dakikalar çoğu şeye bedeldir.Sevdiğimiz,saydığımız hocalarımızı görebilmek onlarla sohbet etmek ayrı bir güzeldir,sınıf ortamı ayrı bir heyecandır...Şehir dışında bir bireysindir,evine gelince annenin gözünde bir civcivsindir... Evet Sevgili okurlarım yazılarıma göstermiş olduğunuz ilgiden çok mutluyum,sizlere müteşekkirim. Bir önceki yazım 150 kişi tarafından okundu,değerli vaktinizi ayırdığınız için çok teşekkür ederim.Yorumlarınızı dikkate alıyor ve uygulamaya çalışıyorum. Görüşleriniz benim için çok değerli hepiniz iyıkı varsınız ve inanıyorumki ileride daha geniş bir aile olacağız.Allahın izniyle ve bilimin ışığında Covid 19 dan kurtulmayı diliyorum.Güzel günler yakın,umudunuzu asla kaybetmeyin hayallerinizden asla vazgeçmeyin erteleyin ama vazgeçmeyin,esenle kalın hoşçakalın...👨🏻‍✈️🕊️⚓🌎🛳️Beni instagramdan da takip edebilirsiniz @captaindidem👨🏻‍✈️

"CORONA"GEMİ HAYATINA PROVA⚓HAYAT GEMİYE SIĞAR🕊️

Herkese selamlar🙏Tarih 26.03.2020... Bir günümüzün diğer günümüzden farkı kalmayan   bu karantina günlerinde hepimiz ayrı ayrı evlerimizde kimbilir neler yaşıyoruz... Ne zorluklar ne kalp kırıklıkları ne hayal kırıklıkları yaşıyoruz kimbilir... Gelin birlikte yılbaşını hatırlayalım,dilediğimiz güzel dilekleri,kurduğumuz hayalleri,hedeflerimizi,sevdiklerimiz ve ailemiz için kurduğumuz sağlık dolu cümleleri hatırlayalım... Çok geçmedi üstünden sadece 3 ay önceydi... Sahi 3 ayda neler de geldi başımıza,bu kadar zorluğu bir arada görmüşmüydük hep beraber... Bardağın dolu tarafından bakmak istedim hep,ders çıkarmaya,tecrübe edinmeye çalıştım... Bir denizci olarak gemi hayatında da sosyal izolasyonu yaşayacaktım nasıl olsa... Aylarca ucu bucağı gözükmeyen okyanusların ortasında,kocaman bir gemi içerisinde,küçücük kamaralarda hayat mücadelesi verecektim.Sevdiklerimden ve ailemden uzakta geçireceğim günler,haftalar,aylar... Yıllar önce verdiğim en güzel kararlarımdan birini vererek Dokuz Eylül Üniversitesini bıraktım ve hayallerimin peşine takıldım.Odam benim gemimdi ben ise odamın kaptanıydım. Pencerem arka bahçeye bakıyordu perdeyi araladığımda okyanusu hayal ediyordum,kırmızı kaplı atlasımdan gitmek istediğim,görmek istediğim ülkeleri tükenmez kalemle çiziyordum.En çok görmek istediğim yer, Amerika'nın Newyork şehriydi sebebini bilmiyorum... Şimdi ise tek hayalim dışarı çıkabilmek...Hayat ne kadar garip,nereden nereye 🕊️Tüm bunları gerçekleştirmek için bir adım atıp ilerlemeye başlamıştım,herşey yolunda gidiyordu taaki evimize bomba gibi düşen bu mâlum hastalığa kadar... Yazımın en başında söylediğim gibi herşeye bardağın dolu tarafından bakıyordum ama son haberlerle birlikte bu pekte mümkün olmadı... Bunca şeyi niye anlattım Sevgili okurlarım ? Çünkü gelen haberlerle bahar döneminin uzaktan eğitimle bitirileceğini öğrendim...Şimdi nasıl bardağın dolu tarafından bakıp iyimser olacağım?Bunlar geçici elbette ama bozulan düzenimiz,geride bıraktıklarımız bunlar eskisi gibi olacak mı ? Kafamda yanıtlayamadığım bir çok soru var... Elbetteki her hâlimize şükrediyorum 🙏Hayattayız ve mücadele edecek irademiz var, sabrımızıda Rabbimiz verir diyorum umarım gelecek günlerde güzel haberlerle içlerimiz ferahlar... 22.03.2020 de yazmış olduğum ilk bloğum 170 kişi tarafından okundu 🙏Gözlerinize sağlık... Kıymetli vaktinizi ayırdığınız için çok teşekkür ederim. Hayallerinizden,hedeflerinizden asla vazgeçmeyin,erteleyin ama asla vazgeçmeyin. Bir dahaki yazımda buluşmak üzre esenle kalın hoşçakalın🙏🕊️⚓👨🏻‍✈️💙🛳️

"CORONA"İÇİNİZDEKİ SES🕊️🌬️

22.03.2020 Pazar gününden herkese selamlar 🙏Sıcacık yuvamızda televizyonlarımız karşısında yeşilçam filmlerinden birini açmış keyifle ailecek izliyoruz... diyebilmeyi ne kadar da isterdik... Ama şimdi tüm kanallarda magazinden tutun gündüz kuşağı programlarına kadar tek okuduğumuz ve izlediğimiz adını bile ağzımıza almak istemediğimiz o malum virüs"CORONA VİRÜS". İnsanlarımızı kuru öksürükle boğarak öldüren bu virüs,hayatımızı sadece 11 günde tamamen değiştiren gözle görülmeyen mikroskobik canlı.Eskiden birileri hayatımıza dokunduğunda,o kişi hayatımı değiştirdi cümlesini kullanırdık şimdi ise bir virüs bize bu cümleleri kullandıracak ne kadar acı ... Hayallerimi askıya aldıracak,işlerimi yarıda bıraktırıp canımızı tehdit eden bir tehlikeyle karşı karşıya kalmıştım,güçlü olmak zorundaydım,çevremdekilere moral verip,tedbir almaları için elimden geleni yapmalıydım. Peki ben ne olacaktım,karnıma sebepsiz bir şekilde giren ağrıları , durduk yere gelen hüznümü,özlemimi,aileme birşey olacak korkusu ... Bunu nasıl yenmeliydim... En önemlisi ise karşı karşıya kaldığım belirsizlik... Bir anda karar verip yurttan eve göndereceklerinde yıkılmıştım,mantıklı düşünemiyordum,ne zaman döneceğimiz bile belli değilken ikinci kez doğduğum şehirden nasıl ayrılıcaktım... Bütün düzenimin saatler içerisinde yerle bir olduğu ve psikolojimi tetikleyen bir durum yaşıyordum,sakin olmalıydım ve mantıklı karar vermeliydim. En sonunda İzmir'e dönmüştüm,en büyük tesellim annemin yanında olmaktı ama yinede kendime engel olamıyordum bir şekilde motivasyonumu yüksek tutmalıydım ve başardımda. Karnımın ağrısının stresten olduğunu bilip onu kabullendim,bir kağıda hayallerimi,yapmak istediklerimi,olmak istediğim yerleri yazıp kendime hedefler belirledim,bu süreçte galerimdeki eskiye dönük güzel hatıralara bakıp nefesimi kontrol altına aldım,herşeyin normale döneceğine dair kendimi ikna ettim,belki çok başarılı olmuş sayılmam hâlâ ama ne kadar azaltırsam kâr kârdır diyorum. Farklı bir yöntem sunamamış olabilirim siz sevgili okurlarıma ama bunu gerçek anlamda uygulayıp inandığınızda mucizeye tanık olacaksınız. Sonuna kadar okuduğunuz için teşekkür ederim bir nebze içinizdeki ses olabildiysem ne mutlu bana sağlıcakla kalın ve evden çıkmayın,başka yazılarımda buluşmak dileği ile esenle kalın ...